Πριν από μερικούς αιώνες όμως, αυτή η απειλή θα ήταν αδύνατο να διατυπωθεί, εκτός αν ήμασταν πριγκιπόπουλα και η μητέρα μας βασίλισσα. Βλέπετε η άξια του πιπεριού σε βάρος, ήταν ίση με αυτή του χρυσού! 

Το μαύρο πιπέρι είναι αυτόχθονο φυτό μόνο στην Κεράλα, μια επαρχία στη νοτιοδυτική Ινδία. Οι αναφορές για το πιπέρι στη μεσόγειο, ξεκινάνε από την αρχαία Αίγυπτο. Στη μούμια του Ραμσή του Β, βρέθηκε αρκετή ποσότητα πιπεριού στομωμένη στα ρουθούνια του. Αναφορές για το πιπέρι γίνονται σε αρχαιοελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα, αναδεικνύοντας  ένα αρχαίο εμπόριο μεταξύ της Ινδίας και της Δύσης. Ήδη από το 1000 π.χ., οι έμποροι από τη νότια Αραβία ελέγχουν το εμπόριο μπαχαρικών απολαμβάνοντας ένα τεράστιο μονοπώλιο πάνω σε μία όλο και πιο κερδοφόρα επιχείρηση. Για την προστασία των πολύτιμων διαδρομών τους, οι άραβες έμποροι δημιούργησαν φανταστικές ιστορίες για τις κακουχίες, τους δράκους και τέλος πάντων ένα περιβάλλον που ήταν πολύ κοντά σε αυτό που συναντάμε στο Game of Thrones. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, οι χερσαίες οδοί του πιπεριού ήταν ακόμα σταθερά ελεγχόμενες από μουσουλμάνους εμπόρους. Ιταλικές πόλεις-κράτη όπως η Βενετία και η Γένοβα είχαν το μονοπώλιο των θαλάσσιων οδών που έφερναν το μπαχαρικό στη Μεσόγειο. H μεταφορά όμως του πιπεριού μέσω θαλάσσης ήταν πολύ δαπανηρή και εναλλακτική λύση πλέον ήταν ο Δρόμος του Μεταξιού. Ο πιο γνωστός εμπορικός δρόμος, απλωμένος πάνω σε 4.000 μίλια. Ένας δρόμος όμως που μόνο λίγες ιταλικές επιχειρήσεις γνώριζαν, όποτε ήταν και αυτές που καθόριζαν τις τιμές του. Τιμές που καθιστούσαν το πιπέρι ως είδος πολυτελείας στη μεσαιωνική Ευρώπη. Ακόμα και σήμερα, οι Ολλανδοί κάνουν χρήση της φράσης peperduur, που σημαίνει "ακριβό σαν πιπέρι" και αναφέρεται σε  προϊόντα απαγορευτικού κόστους. Τελικά, η υπόλοιπη Ευρώπη κουράστηκε να πληρώνει τις υψηλές τιμές στους Ενετούς για τις εισαγωγές πιπεριού και αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Έτσι ξεκίνησε η εποχή του Χριστόφορου Κολόμβου, του Βάσκο ντε Γκάμα, του Φράνσις Ντρέικ και άλλων εξερευνητών.Πράγματι, ο Κολόμβος γέμισε τα αμπάρια των πλοίων του με ό,τι πίστευε ότι είναι πιπέρι και έφερε το μπαχαρικό στην Ευρώπη από τις Δυτικές Ινδίες. Μόνο πίσω στην Ισπανία ανακάλυψε ότι τα πλοία του δεν ήταν γεμάτα με το ανεκτίμητης αξίας πιπέρι, αλλά από άχρηστες πιπεριές τσίλι.

Τους επόμενους αιώνες, το πιπέρι άρχισε να καλλιεργείται και να διατίθεται σχεδόν από όλες τις ηπείρους και εξαπλώθηκε σε όλες τις κουζίνες του κόσμου. Παντού ενσωματώθηκε με μεγάλη επιτυχία, με τα κατά τόπους ντόπια μπαχαρικά και βότανα. Εκτός από την ιδιαίτερη γεύση, που σχεδόν πάντα δίνει ένα θετικό τόνο στα προϊόντα και τις συνταγές με τις οποίες το παντρεύουμε, το πιπέρι έχει και άλλες ιδιότητες:

Βοηθά την πέψη. Όταν καταναλώνουμε μαύρο πιπέρι, οι γευστικοί μας κάλυκες διεγείρονται και στέλνουν σήμα στο στομάχι μας που του λέει να αυξήσει την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος. Αυτό το οξύ βοηθά το σώμα μας να αφομοιώσει τα τρόφιμα, ώστε να μην υποφέρουμε από δυσπεψία. Αυτή η διέγερση μπορεί να βοηθήσει να ανακτήσουν την όρεξή τους,  άνθρωποι που πάσχουν από ήπια ανορεξία.

Επίσης, έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες και βοηθά στην επούλωση των τραυμάτων, ενώ  καταπολεμά και τα μικρόβια.

Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες που έχει το πιπέρι, μπορούν να αποτρέψουν ή να αποκαταστήσουν τις ζημιές που προκαλούνται από τις ελεύθερες ρίζες και έτσι βοηθούν στην πρόληψη του καρκίνου, των καρδιαγγειακών παθήσεων και ηπατικών προβλημάτων.

Τέλος, το εξωτερικό στρώμα του πιπερόκοκκου, βοηθά στη διάσπαση των λιποκυττάρων. Ως εκ τούτου, το μπαχαρικό αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να χάσουμε βάρος.

Πηγή